«خودکشی دسته‌جمعی نهنگ‌ها» یک شعر عاشقانه است که به صورت اپیزودیک سروده شده و آنگونه که شاعر گفته، قسمت اولِ یک سه‌گانه است.

این شعر بلند البته یک خط داستانی مشخص هم دارد و در خلال تِم عاشقانه‌ای که دارد، به مواجهه انسان امروز با برخی مشکلات هم می‌پردازد.

بخشی از این شعر بلند را با هم می‌خوانیم:

... عجیب تر از این اتفاق‌ها

این ترانه است

نام مان با یک حرف مشترک شروع می‌شود

چقدر باران در گردباد

گم شده است

زمانی که حروف الفبا کم می‌آورم

نمی‌توانم علامتی

یا نت موسیقی‌ای اختراع کنم

تا تاریخ دوری تو را

که به شکل سرطان به گلویم چسبیده است

.....