نویسنده : علی سلطانی

داستاني زيبا و عاشقانه درباره ي پسري به نام علي كه براي ديدار با معشوقش، رخشيد، راهي ايران شده و در ميانه ي راه به مرور خاطرات اولين ديدارش با او مي پردازد. علي كه همراه برادرش بهمن درحال تعمير لوله هاي پوسيده ي يك ساختمان است، براي گرفتن كليد يكي از واحد ها، به محل كار دختر كوچك خانواده مي رود و پس از ديدن رخشيد و شخصيت پر رمز و راز او، واله و شيدايش مي شود.

علی از اشتیاق برای دیدن رخشید در پوست خود نمی گنجد اما همین که پا در فرودگاه می گذارد، متوجه می شود که همه چیز آن طور که باید باشد نیست!

گزیده ای از کتاب :

من و رخشيد از يك جايي به بعد كه اصلا هيچ كداممان تاريخ و روز و ساعتش را نفهميديم، تمام لحظاتمان را با هم شريك شديم و دقيقا از همان جا به بعد خيلي تنها شديم.

تنهايي نه به آن مفهوم كه هيچ كس را نداشتيم، نه! منظورم اين است ديگر جز رخشيد كسي نمي توانست حال من را خوب كند يا چيزي جز من نمي توانست رخشيد را از دنياي شلوغ و روزمرگي جدا كند.

جز مختصات آغوش هم هيچ مكاني برايمان وجه تمايز نداشت.

اصلا هرچيزي كه به خوشحالي و غم، ذوق و انرژي در درونمان مربوط مي شد به طور غريبي براي او به من و براي من به او متصل بود.