مجموعه شعر «دنیا به کبوترانش پشت کرده است» 50 قطعه شعر سپید و نیمایی را شامل می‌شود که از سال 1384 تا 1389 سروده شده‌اند.این سروده‌ها اغلب مضامین متنوع عاطفی و اجتماعی را به تصویرمی‌کشند.

شعرهای این مجموعه همزمان با شعرهای مجموعه‌های «حالا که آمده‌ای»، «حالا که رفته‌ای» و «این کوچه را از روی رودخانه نوشته‌ام» سروده شده‌اند. این سه مجموعه سروده‌هایی درباره یک مضمون یا موضوع ویژه را شامل می‌شوند. برهمین اساس عبدالملکیان اشعار متنوع دیگرش را در دفتری مستقل گردآوری کرده است.

«چهار فصل»، «زندگی»، «تبعیدی»، «پلکان پایان»، «حرف آخر»، «پهنان نمی‌کنم»، «کارنامه»، «ملاقات»، «دیدار در مسلخ»، «دوست قدیمی»، «شاعران بی‌سبب»، «مجال جوانی»، «زن خاکستری»، «شعر آخر»، «فصل چندم»، «بچه‌های بم»، «پرنده دوم»، «توپولف»، «بدون پاسخ» و «وصیت» عنوان برخی از شعرهای این مجموعه هستند.

محمدرضا عبدالملکیان متولد سال ۱۳۳۱ است. نخستین مجموعه شعر او با عنوان «مه در مه» در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. از دیگر آثار این شاعر می‌توان مجموعه‌های «ریشه در ابر»، «رد پای روشن باران»، «آوازهای اهل آبادی»، «ساده با تو حرف می‌زنم»، «گزیده اشعار»، «حالا که آمده‌ای»، «پل خواب» (منظومه بلند/ سفرنامه یوش)، «حالا که رفته‌ای» و «این کوچه را از روی رودخانه نوشته‌ام» را نام برد.