در این دفتر 53 قطعه شعر سپید بلند دیده می‌شوند و بلندترین قطعه شعر این کتاب نیز با عنوان «فوبیا» در ابتدای کتاب آمده است.

دست‌مایه سرایش این شعرها مسایل و موضوع هاي سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بوده است.

شاعر در سرایش شعرهای این مجموعه از زبان ساده‌ای بهره گرفته و بارزترین ویژگی این شعرها نیز تصویری و روایی بودن آن‌هاست.

«بیمارستان‌ها»، «خودکشی»، «گل‌های خانگی»، «باغ‌وحش»، «عروس»، «اتوپیا»، «شب و سرما»، «موریانه‌ها»، «تهوع»، «چشمان کاملا بسته»، «هزار و یک شب»، «هیس!»، «سرگیجه»، «آخر پاییز»، «رنگ شب»، «غارنشینی»، «سایه‌ها»، «از کاش‌ها»، «بازی» و «آرامگاه» عنوان برخی از شعرهای این مجموعه اند.

مهدی مظفری‌ساوجی متولد 1356 است. پیش‌تر سه مجموعه شعر «آینه‌های رنگ ‌پریده»، «رنگ‌ها و سایه‌ها» و «سایه‌ام را بر دیوار جاگذاشته‌ام» از این شاعر منتشر شده اند.

«گزیده ادبیات معاصر شماره 131»، «شهد اما شوکران» (بررسی غزل فارسی از ابتدا تا امروز)، «گفت‌و‌گو با نجف دریابندری»، «شناخت‌نامه مسعود کیمیایی» و «نغمه‌های رود عطش: گزیده غزل‌های عاشورایی شاعران معاصر» از دیگر آثار منتشر شده مظفری‌ساوجی اند.