نویسنده : ابراهیم الکونی  

   ترجمه : حمیدرضا مهاجرانی

اگر جمادید آهنربا باشید،اگر نباتید عَشَقه باشید و اگر انسانید عشق.که عشق یک تنفس عمیق است از هوای ناب بهشت. عنصری که با آن ، دو موجود در هم میگدازند و راز حیات بر آنان فاش می‌شود. دیگر جز دو سرِ یک سرنوشت نیستند ، جز دو بال یک روح نیستند که با آن پر باز می‌کنند و آغاز می‌کند. پروازی که جان‌ها را میبخشد هرچند در ظاهر جانی می‌ستاند ...