نویسنده : رومن گیرشمن و ...

   ترجمه : ذبیح‌الله منصوری

سد کوروش (که بعد موسوم به باب الابواب شد) بایستی طوری مرمت شود که بعدازآن قبایل صحرانشین نتوانند از کوه‌های موشیک وکول شیک عبور نمایند و اتباع تحت الحمایه من یا اتباع خود مرا مورد حمله قرار دهند.
من گفتم سد را طوری مرمت نمایند که تا مدتی طولانی ویران نشود؛ زیرا سد کوروش در منطقه‌ای قرارگرفته که در آنجا باران و برف زیاد می‌بارد و دوره یخبندان آن در فصل زمستان طولانی است و یخبندان سنگ‌ها را از هم جدا می‌کند و دیوارهایی را که با خشت پخته بنا می‌گردد ویران می‌نماید و گفتم که برای دوام سد از مس و سرب استفاده کنند و سنگ‌ها را طوری به هم متصل نمایند که تغییر فصول و یخبندان طولانی، نتواند سنگ‌ها را از هم جدا کند و معماران من سنگ‌ها را با ملقمه‌هایی از سرب و مس به هم وصل کردند و گفتند که ملقمه تا مدت یکصدسال در قبال هر نوع تغییرات جوی مقاومت می‌نماید. لذا من به بازماندگان خود می‌گویم که هر یکصد سال یک مرتبه سدی که مقابل قبایل بیابانی به وجود آمده و در کشورهای آلبانیا و ایبریا می باشد باید به طور کامل مرمت شود.