شعرهای این مجموعه در سه بخش کنار هم گرد آمده‌اند و مضمون بیشتر آنها مسائل اجتماعی، برقراری ارتباط با مردم و روایت روزمرگی‌های انسان امروزی است.

صالحی در بخش اشاره این کتاب با عنوان «از نانوشتن بی چه باید...!» به معضلاتی که روزگار و شرایط در زمانه ما برای جامعه و شاعران فراهم کرده، پرداخته است.

یکی از شعرهای مجموعه «نگران نباش همه چیز درست خواهد شد» را با هم می‌خوانیم:

سخت نگیر

آرام‌باش

رویاهای روشن خود را مرور کن،

و نزدیک‌تر بیا

آدمی ادامه آرام آدمی‌ست،

و همین خوب است که آدمی

آدمی را دوست می‌دارد