نویسنده : طاهره علوی

کتاب حاضر رمانی کوتاه و دربردارندۀ دوبخش: وقتی دیگران خواب مرا می دیدند و وقتی من خواب دیگران را می دیدم می باشد. داستان با جملۀ «دیشب خوابتو دیدم» آغاز می‌شود و راوی به روایت خواب ها و شرح افرادی که آن خواب ها را دیده اند می‌پردازد.

گزیده ای از کتاب :

عزیز همان طور بالای سر من ایستاده بود بدون اینکه چیزی بگوید. تا وقتی حس کردم انگار با من کاری دارد. باید هم همینطور می بود. در هر حال بی کار نبود که خودش را با عجله به خواب من برساند. بالاخره با ترس و لرز چشم هایم را باز کردم و دیدم بدون هیچ حرف و سخنی به من زل زده است. مادربزرگ حتی تا آخر هم با من هم کلام نشد. لابد مرا قابل نمی دانست. ولی چیزی را که می خواست با زبانش بگوید و نگفت با چشم هایش گفت.

او طوری با چشم های درشت و سیاهش به من زل زده بود انگار تا حالا آدم ندیده بود. در ضمن نگاهش پر از ترس و وحشت بود. ولی علت آن چه بود؟ معلوم نبود. در بیداری هم تا سه روز بعد چیزی دستگیرم نشد. فقط همان موقع از حالت چشم های عزیز حالم بد شد، لرزی که دست کمی از لرز مرگ نداشت به جانم افتاد و بعد خیس عرق از خواب پریدم.