نویسنده : الیاس‌بن‌یوسف نظامی گنجوی

تصحیح : حسن وحید دستگردی

نظامي داستان سرا و شاعري است خوش سخن و توانمند كه از آثار او مي توان، خسرو و شيرين، اسكندر نامه، هفت پيكر، مخزن الاسرار و ليلي و مجنون را نام برد. او در قرن ششم هجري مي زيسته و سبك و زباني مخصوص به خود را دارا مي باشد، علم بالاي او در زمينه هاي گوناگون از جمله فقه، اسلام و ادب را مي توان در آثارش مشاهده كرد و از نكات عميقي كه در پس كلامش نهان است نمي توان به سادگي عبور كرد.

گزیده ای از کتاب :

تو رود زني و من زنم ران  تو جامه دري و من درم جان

عشق ار ز تو آتشي برافروخت  دل سوخت تو را، مرا جگر سوخت

نوميد مشو ز چاره جستن   كز دانه شگفت نيست رستن

كاري كه نه زو اميد داري   باشد سبب اميدواري

در نوميدي بسي اميد است   پايان شب سيه، سپيد است