نویسنده : امام محمد غزالی

مقدمه ،تصحیح و تعلیقات : پریا زواره‌ئیان

این کتاب اثری است در زمینه ادبیات عرفانی که شامل چهار اصل و هر اصل شامل 10 فصل می‌شود. عبادات، عادات، مهلکات و منجیات اصل‌های این کتاب هستند.

«اربعین الحقایق» کتابی است که سال‌ها از چشم محققان ادبیات دور مانده بود. ماحصل همت مصحح پس از چند سال اکنون در اختیار علاقه‌مندان به ادبیات عرفانی قرار گرفته است.

این کتاب مجموعه‌ای از بایدها و نبایدهای اخلاقی و آداب زندگی یک فرد مسلمان است؛ مجموعه‌ای که آدمی را به سوی روز داوری سوق می‌دهد و یادآور می‌شود که زندگی، آن جهانی است و باید برای دیدار با خداوند آماده شد.

ایران سرزمینی است که در طول تاریخ پرفراز و نشیب خود، فرهیختگان و مشاهیر بسیاری را در دامن پرورانده است. بزرگ‌مردانی و زنانی که نام بیشتر آنان را نیمۀ دوم قرن چهارم تا اوایل قرن پنجم هجری که روزگاری نزدیک به صدوپنجاه سال است در خود جای داده است. محمد غزالی یکی از همین شخصیت‌های برجستۀ عصر سلجوقی و مردان برخاسته از توس است. حجت‌الاسلام امام زین‌الدین ابوحامد محمد بن محمد بن محمد غزالی توسی در سال 450 قمری ـ اواخر غهد طغرل سلجوقی ـ در خانواده‌ای از مردم تابران توس زاده شد و بعدها در پیوند به زادگاهش ـ توس ـ به توسی و از آنجا که بزرگ‌ترین فقیه شافعی قرن پنجم هجری و حیات‌بخش این مذهب بود، به فقیه شافعی شناخته شد.

روزگار غزالی دارای چند ویژگی مهم بود؛ نخست کثرت عالمان و دانشمندان و وفور تألیف و تصنیف کتاب، به ویژه کتاب‌های مذهبی و معارف اسلامی مانند فقه و کلام و حدیث. دوم رواج بحث و جدل بین پیروان و مدافعان فرقه‌های مذهبی و سوم مرسوم شدن تبلیغات مذهبی و محادلات فرقه‌ای و غلبه و شدت یافتن احساسات دینی در مظاهر زندگی مردم و تیزترشدن شعله آن توسط عالمان دین.