نویسنده : لوئیس شدویک

   ترجمه : ساناز حائری

علی‌‌رغم شرح‌‌های بی‌‌شماری که درباره‌‌ی ادوارد هاپر ‌نوشته شده، آثار اندکی به نقش «پنجره» به عنوان موتیف در کارهایش، توجه ویژه داشته‌‌ اند. بسیاری از نویسندگان اهمیت آن را فهمیده‌‌اند اما در بررسی عمیق‌‌ترِ معانی ضمنی ‌تاریخی و نمادینش موفق نبوده‌‌اند. چندان عجیب نیست که در بسیاری از تفسیرها پنجره‌‌های هاپر، نوعی چشم‌چرانی معنا شده ‌‌باشند. [در آن دوران] این‌که نقاشی، مخاطب را وا دارد تا به شکلی آزاردهنده با سطحِ تصویر درگیر شود، مفهوم چندان بدیعی نبود.نقاشان فرانسوی‌‌ای ‌‌که هاپر آنها را می‌‌ستود، به طور فزاینده، با جایگاهِ مخاطب و رابطه‌‌اش با فضای تصویر ور می‌رفتند. با وجود این، هاپر در فضای پنجره های نیویورک معاصرش، به این مفهوم حیاتی تازه و آزاردهنده داد.