نویسنده : الهامسادات افراز
به یاد می آورم روزی را که به خانه قدم گذاشتم ؛ درختان تنومند ریشه در خاک آغوش برگانش را بر من گشود. نفس کشید تا هوای نفسم هدیه کند،به ثمر بنشست تا روزی پاکم،ببخشاید.