(برنامه چهار مرحله‌ای انجمن روانشناسی امریکا برای زندگی شاد و سالم)

نویسنده : پاملا هایس

   ترجمه : رامین کریمی

تأثیر استرس بر روان، همان اثری است که تشعشعات رادیواکتیو بر جسم می‌گذارد. در واقع توان اندیشیدن ما را در رابطه با مدیریت استرس از دیگر موجودات متفاوت ساخته است. یک شیر پس از شکار، یا آهویی از شکار رمیده، هر دو دچار استرس می‌شوند اما از آنجا که توان اندیشه ندارند و رفتارها تحت کنترل غرایز حیوان است، پس از رویداد و با کمک هورمون‌های داخلی بدن بسیار زود به موازنه رسیده و موضوع برای حیوان تمام می‌شود اما آدمی، با توان فکر کردن می‌تواند رویداد را در ذهن خود بارها مرور و بازسازی کرده و به روش‌های گوناگون به آن می‌پردازد. در نتیجه استرس خاموش نشده و ادامه این وضع بی‌شک فرساینده و بیماری‌زاست. پس به دلیل اهمیت موضوع نمی‌توان به سادگی از آن گذر کرد. این فشارزاها به دو گروه فشارزاهای درونی و فشارزاهای بیرونی تقسیم می‌شود که اولی ناشی از محیطی استرس‌زا و دومی نتیجه نشخوار فکری است. مورد دوم سال‌هاست که مکاتب و رویکردهای گوناگون دنیای روانشناسی را به خود مشغول ساخته است. فشار روانی همانگونه که محیط زیست شما را آلوده می‌سازد، بر زیست‌روانی شما هم تأثیر مخرب بر جای می‌گذارد. دیدیم که بهباشی روانی حاصل تعامل میان چند فرایند گوناگون است که برخی از آنها شامل رابطه فرد با خود، و برخی نیز به رابطه فرد با جامعه و محیط مربوط می‌شود. این بدان معناست که بهباشی نه یک ویژگی ایستا بلکه یک حالت روانی پویاست و بایستی مورد ارزیابی دایمی قرار بگیرد. همین ویژگی قایق بهداشت روانی شما را در دریای زندگی روزمره، شناور نگاه می‌دارد که به این حالتِ شناوری، تعادل روانی گفته می‌شود.