(روش عرفانی برای تسکین و درمان آلام روحی)

نویسنده : لوک بودین و ...

   ترجمه : مژگان جمالی

نويسندگان كتاب پيش رو با بهره از روش باستاني بوميان هاوايي، هو اُپونوپونو، و بخشيدن بعدي علمي و عيني به جنبه هاي عرفاني آن، تمرينات اين شيوه ي شفابخشِ زيستن را به عادات روزانه تبديل مي كنند، ما را به معنويت و طبيعت ديرينه مان پيوند مي زنند و گره از مشكلات و عقده هاي نامرئي درونيمان مي گشايند. آن ها مي آموزند كه چگونه با تكرار جملات «متاسفم»، «لطفا مرا ببخش»، «سپاسگزارم» و «دوستت دارم» ذهنمان را از خاطرات و آسيب هاي گذشته پاكسازي كنيم، زنجيرهاي ترس و غم را پاره كنيم و روابط و سلامت ذهني خويش را بهبود بخشيم.

گزیده ای از کتاب :

چنانچه نور سفيدي را به منشور بتابانيد نور، انعكاس يافته و بصورت رنگين كمان انتشار پيدا مي كند. اما اگر عكس اين كار را انجام بدهيد، يعني نور رنگي را به منشور بتابانيد تمام رنگ ها در هم ادغام شده و تشكيل نور سفيد را خواهند داد. براي اينكه دوباره به اين نور سفيد برسيد وجود تمام طيف رنگ هاي رنگين كمان، ضروري است. اگر نور واحدي از تك تك رنگ هاي رنگين كمان بيرون بيايد، حتي ذره اي نور سفيد، حاصل اين فرايند، نور كاملا سفيد نخواهد بود. تصور كنيد كه هر انساني، يكي از اين رنگ ها باشد. مي توان به وضوح ديد كه اگر حتي يك نفر طرد شود يا بخاطر عدم دريافت عشق در حاشيه بماند بشريت به عشق تمام عيار و بي چشمداشت دست نخواهد يازيد چرا كه ما همگي به هم متصل هستيم و در قالب انرژي واحدي كه عشق است در هم آميخته و با هم يكي شده ايم.

ديگران را به عنوان بخشي از وجود خودتان بپذيريد. هر انساني بايد تمام ابعاد وجودش را بشناسد و بپذيرد، از جمله نفرت، عصبانيت، طمع، لذت و آرامش.