(خاطرات رام‌الله)

نویسنده : سعاد امیری

   ترجمه : گیتا گرکانی

اثر فوق در قالب رمان بیانگر خاطرات و سرگذشت خانم سعاد امیری از زندگی در درام الله و اراضی اشغالی و رخداد ها و وقایع زندگی اش درکرانه های باختری از دهه ی 80 میلادی تا کنون است؛ نویسنده تلاش دارد با زبانی رسا دشواری های یک زندگی عادی در سرزمین خدشه دار و جنون زده اشغالی را به تصویر بکشد.

خانم سعاد امیری در فضایی استبدادزده و خفقان آور ماجرای دلدادگی و عاشق شدنش را بیان می کند.

روایت حقیقی و ملموس از درد و زجر مردم فلسطین که در سخت ترین و بدترین شرایط زندگی می کنند؛ کسانی که مورد تبعیض واقع شده اند و برای عبور و مرور در کشور خودشان باید از ایست بازرسی های اسرائیلی ها گذر کنند و آن چنان در حقشان اجحاف شده که سگی اسرائیلی دارای گذرنامه است اما آن ها را از این حق محروم کرده اند…

گزیده ای از کتاب :

همه چیز در 1982 شروع شد، بعد از حمله ی اسرائیل به لبنان. من چند ماه قبل از امّان آمده بودم تا در دانشگاه بیرزیت تدریس کنم. نمی توانم بگویم آن سال زیاد درس داده ام، چون هفت ماه از نه ماه تحصیلی به دستور ارتش دانشگاه تعطیل بود. این فرصت زیادی در اختیارم گذاشت تا عاشق همه نوع موضوعی بشوم. کمی بعد از حمله، فرمانداران نظامی اسرائیلی در درام الله و نابلس استادان بیرزیت و النجاح را احضار کردند و به آن ها حق انتخاب دادند تا یا اعلامیه ی ضد سازمان آزادی بخش فلسطین را امضا کنند یا مجوز کارشان باطل شود و از کشور اخراج شوند. معنی اخراج شدن هرگز برنگشتن به فلسطین بود.

متاسفانه من به گروه کوچکی از استادان آواره ی فلسطینی متعلق بودم که یک هویة ( کارت اقامت) نداشتند که به آن ها اجازه می داد تا در مناطق اشغالی زندگی کنند. هنوز هر وقت آن روزهای اعصاب خردکن را به یاد می آورم به بی خوابی دچار می شوم.