نویسنده : ناظم حکمت 

   ترجمه : زرین‌تاج پناهی‌نیک

پيرايه نامه هايي است كه در طول هفده سال در زندان هاي مختلف توسط ناظم حكمت به نگارش درآمده است. سعي بر اين بوده كه تمامي نامه ها جمع آوري شود. هرچند كه مشخص نيست اين ها تمام نامه هاي ناظم حكمت باشد و شايد در دست ديگران نامه هايي وجود داشته باشد كه براي پيرايه نوشته شده باشد، اما در اين امر تمام سعي و همت گماشته شده است.

گزیده ای از کتاب :

همسر عزيزم حسابي مراقب خودت باش. تو خيلي زود گلو درد مي گيري. كنار يكديگر نيستيم، يعني هر دو تنها مانده ايم. و در تنهايي بيماري چيز ترسناكي مي شود.

نامه ات بر من تاثير گذاشت. در باغچه ام. هوا خنك است و دم غروب. در كوير، دنياي ابرها فوق العاده با عظمت است. طبيعت آن تنوعي را كه از زمين دريغ كرده در آسمان به نمايش مي گذارد. به جز اين، در زير عظمت اين ابرها، تنهايي من و تو با تمام دهشتناكي اش جان مي گيرد.