نویسنده : ژان دوتور

   ترجمه : محمد مجلسی

این کتاب رمانی فلسفی است و ژان دوتور با این رمان به آن سوی دنیا سفر می‌کند و توجهش به مرگ و زندگی پس از مرگ است.

قهرمان داستان که سالهایی از عمر خود را با کنجکاوی‌ درباره راز هستی و نیستی گذرانده است، سرانجام در شصت‌و‌پنج سالگی جان می‌سپارد و هشتاد روز پس از مرگ خود احساس می‌کند که از حواس پنج‌گانه‌اش، تنها دو حس برای او باقی مانده است: می‌تواند ببیند و بشنود. او به این نکته نیز پی می‌برد که در آن دنیا، گذشت ایام و «وقت و ساعت»، با زندگی زمینی بسیار متفاوت است. ده‌ها سال در زندگی زمینی در عالم ابدیت به‌ یک چشم برهم زدن می‌گذرد… روح الیویه مدتی در اطراف گور خود تنها و سرگردان می‌ماند، تا آن که روح انسان دیگری به نام «هاداماس» نزد او می‌آید. او جز روح هاداماس، روح دیگری در اطراف خود نمی‌بیند، پس از آشنایی با این روح که حتی مرد و زن بودنش مشخص نیست، با ماجراهای بسیار روبه‌رو می‌شود. و همراه او به آپارتمان همسر بیوه‌ی خود، ماری فرانسواز می‌رود و از ازدواج ماری فرانسواز با ریموند صمیمی‌ترین دوست خود باخبر می‌شود. اما این ابتدای قضایاست، او با هاداماس روح مرموزی که گاهی ناپدید می‌شود، گاهی باز می‌آید و داستان‌ها و بحث و جدل‌هایی دارند، که ما را به تفکر و تأمل وامی دارد.