(مباحثی پیرامون جامعه‌شناسی هنر ،هنر و رسانه)

نویسنده : مرتضی گودرزی

ویژگی بزرگ هنر، شکل‌دادن به ماده به‌معنای ایجاد یک هارمونی درونی و تلفیق کامل قالب و محتواست. اثر هنری، ترکیبی از عوامل بیرونی و درونی است و تأثیرات گوناگونی از همین دو جنبه می‌گیرد. درصد تأثیرپذیری نیز بستگی به ساختار ذهنی و روحی هنرمند و نسبت او با محیط خویش است. تقریبا اکثر محققان و هنرپژوهان برای ادراک جوانب مختلف هنر به بررسی آثار هنری می‌پردازند، این مسئله یعنی بررسی آخرین فعالیت هنرمند برای خلق اثر هنری است. اتفاقا آغاز اشتباه همین نقطه است. زیرا درک فعالیت خلاقه‌ی هنرمند و بررسی چگونگی عمل این فعالیت در مرحله‌ی خلق اثر از تفسیر خود اثر کمتر نیست، بلکه در اکثر موارد این ادراک، به تفسیر و تحلیل اثر، بیشتر کمک می‌کند و اصولاً اطلاع از این فعالیت، مسیر بسیاری از تفاسیر را تغییر می‌دهد.