نویسنده : امید عطایی‌فرد

زرتشت، نام پیامبر باستانی ایرانیان است. در روایات آمده است که زرتشت پس از تولد به جای آن که مانند نوزادان دیگر بگرید، خندید و این نشانه‌ای است از ویژگی آیین زرتشت که به شادمانی و خرمی اهمیت بسیار می‌دهد و غم و اندوه را اهریمنی می‌داند. گویند، هنگامی که به سی‌سالگی رسید در فراخنای آسمان به معراج رفت و از سوی اهورامزدا به پیامبری برگزیده شد. زرتشت برای گسترش آیین خود به مهاجرت پرداخت. کتاب او اوستاست، این کتاب دارای دومیلیون بیت است که در زمان هخامنشیان، بر روی دوازده‌هزار پوست گاو با آب طلا حکاکی شده بود که پس از چندی به وسیلة اسکندر مقدونی نابود شد. در زمان اشکانیان و سپس ساسانیان، بازمانده‌های متن اصلی اوستا، گردآوری و نوشته شد، اما بر اثر حملة اعراب، بخش بزرگ دیگری از آن از بین رفت. در این آیین از خداوندگار جهان با نام اهورامزدا یاد شده که دارای شش خصلت است: راستی و درستی، منش پاک؛ شهریاری آسمانی و الهی؛ عشق پاک و مقدس؛ رسایی و کمال و بی‌مرگی. مطالب یادشده، بخشی از مقالة نگارنده با عنوان «دربارة زرتشت و آیین او» است. مقاله‌های وی در این کتاب با موضوعات تاریخ و باستان‌شناسی؛ اسطوره‌شناسی؛ دین و آیین؛ ادب و هنر و دانش و فن نگاشته شده‌اند.