نویسنده : خوان رولفو

   ترجمه : کیومرث پارسای

داستان دربارۀ پسری است که با مادر در حال مرگ اش عهد می بندد که پس از مرگ او، برای ملاقات با پدر ندیده اش، پدرو پارامو، و مطالبۀ حق خود از او، به روستای کومالا برود؛ روستایی متروک با ارواح سرگردان که اثری از زندگی در آن نیست!

رولفو یکی از مهم ترین نویسندگان آمریکای لاتین است و از دیگر آثار او می توان به “دشت سوزان” اشاره کرد.

گزیده ای از کتاب :

ـ اتاق شما همین است.

در نداشت. شکافی برای ورود دیدم. شمع را روشن کردم و اتاق را خالی یافتم.

به زن گفتم:

ـ اینجا تختخواب ندارد!

ـ مهم نیست. شما خسته هستید. خستگی همان کار تشک و تختخواب را انجام می دهد. امشب بر کف زمین بخوابید. فردا تختخواب برایتان می آورم. می دانید که نمی توان در چنین مدت کوتاهی اتاقی را آماده کرد. کاش پیشتر خبر می دادید. مادرتان همین امروز به من اطلاع داد.

ـ مادرم… ولی مادرم مرده.

ـ آه، پس برای همین صدای ضعیفی داشت. گویی از فاصله ای خیلی دور حرف میزند. خوب، چه زمانی مرد؟

ـ هفت روز پیش!

ـ بیچاره دولورس. بدون تردید احساس تنهایی کرده. به هم قول داده بودیم با هم بمیریم تا اگر در مسیر مشکلی باشد، به یکدیگر کمک کنیم.