نویسنده : ادگار الن‌پو

   ترجمه : شهاب حبیبی

این کتاب به قلم نویسنده، شاعر، ویراستار و منتقد ادبی اهل آمریکا که پایه‌گزار جنبش رمانتیک آمریکا دانسته می‌شود نگارش شده و می توان اثرات ناشی از روحیه عجیب و غریب و سرکش او و شخصیت درک نشده و منزوی‌اش را در تک تک داستان های آن یافت. ذهنیت او با توجه به دورانی که در آن زیست می‌کرده پیرامون موضوعاتی پرسه می‌زده که حداقل برای عامه مردم مورد توجه نبوده؛ دنیای فکری او را می توان تنها با مراجعه به داستانی چون “گربه سیاه” یا “قلب رازگو” دریافت و جنون و جنایت حقیقی و هراس انگیز را در کنار مسائل ماوراء الطبیعه می‌شود به سادگی در نوشته‌هایش به تماشا نشست.

گزیده ای از کتاب :

به زودی فهمیدم که مورلا به دلیل تحصیلاتش در پرسبورگ علاقه زیادی به خواندن نوشته‌های عارفانه‌ای دارد که معمولا از میان نویسندگان برجسته و نامی انتخابشان می‌کرد. نمی‌توانستم علت علاقه زیاد او را درک کنم، فقط می‌توانم بگویم که اگر با گذشت زمان من هم به این کتاب ها علاقمند شدم، این موضوع بر اثر نفوذ عادت و تقلید من از کارهای او بود. در تمام این دنباله‌روی‌ها، اگر اشتباه نکنم عقل من دخالتی نداشت. تا جایی که خودم را می‌شناسم اعتقاداتم هرگز بر پایه خیال و تصور استوار نبوده است و اگر حمل بر خودستایی نشود، در کارها و رفتارم نشانه ای از عرفانی که در مطالعاتم بود، به چشم نمی خورد.

با اطمینان از این موضوع چشم‌بسته خود را در راه همسرم رها کردم و با قلبی تاثیر ناپذیر و محکم، در راه مبهم و پرپیچ و خم او و مطالعاتش قدم گذاشتم. در این زمان، وقتی که در مطالعه این صفحات نفرین شده غرق می‌شدم و حس می‌کردم که روحی لعنتی در وجودم رسوخ می‌کند، مورلا به کنارم می‌آمد و دست سردش را روی دست من می‌گذاشت و از بین خاکسترهای فلسفه قدیمی و مرده، گفته‌های جدی و عجیب بیرون می‌کشید که به دلیل عجیب و غریب بودنشان، به شدت در حافظه من ماندگار می‌شدند. بعد از آن، ساعت‌ها غرق در رویاپردازی، کنارش دراز می‌کشیدم و در موسیقی صدای گوشنوازش خود را رها می‌کردم تا این که بالاخره این صداهای خوش با وحشت و ترس در هم می‌آمیخت و مثل سایه‌ای، جان مرا اسیر خود می‌کرد. رنگم می‌پرید و درونم از این صداهای ماورای زمینی به لرزه می‌افتاد و به این شکل لذت، ناگهان در ترس محو می‌شد و زیبایی بی‌نقص، جای خود را به حالت نفرت می‌داد.