نویسنده : فرانک فوردی

    ترجمه : محمد معماریان

نويسنده ي كتاب پيش رو به منظور ريشه يابي معضل مطالعه و كتاب خواني در دوره ي معاصر به مرور تاريخ خواندن و تحولات آن در رويارويي با چالش هاي هر دوره مي پردازد و برداشت مردم از خواندن و تاثير آن بر جامعه را در طول تاريخ مورد كاوش قرار مي دهد.

گزیده ای از کتاب :

بسياري از مطالعات جديد مي گويند كه منتقدان برجسته نظم قديم در عصر روشنگري تصوري محدود و انحصاري از آرمان «جماعت باسواد» داشته اند. آن ها «باور داشتند كه فقط افراد بهره مند از سطح خاصي از فرهنگ و آموزش مي توانند قضاوت هاي زيبايي شناختي مطمئني داشته باشند» و «مردمي كه منتقدان عصر روشنگري به آن ها اشاره مي كردند دست آخر يك طيف محدود از متمولان تحصيل كرده، عمدتا هم خوانندگان اقشار بورژوا و نجيب زاده، بودند». به هر روي، قطبي سازي اين بخش از جامعه در اواخر قرن هجدهم افزايش يافت، يعني زماني كه نفوذ فزاينده آن فرهنگ مطالعه، كه دست به دامن توده ها مي شد، مايه دل نگراني اقشاري از جماعت باسواد طبقه متوسط گرديد. به واقع در اين برهه است كه تمايز اخلاقي ميان فرهنگ والا و فرهنگ توده (يا عامه پسند) پا گرفت.