نویسنده : مريم صادقی

این کتاب درصدد است مبانی و محورهای سیاسی و دینی (اجتماعی) نثر فارسی را با تأکید بر آثار تاریخی در ایران پس از اسلام  تا قرن دوازدهم بررسی و تحلیل نماید.

در این کتاب آثار منثور فارسی تا قرن دوازدهم به دو دلیل عمده بررسی شده‌اند: اول اینکه عمدۀ تغییرات سیاسی و اجتماعی و زبانی نثرها عمدتاً تا همین دوران رخ داده و اگر نثرها تا این دوران بررسی شوند، تمام ابعاد دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی نثرها که در طول دوازده قرن در ایران رخ داده بررسی شده‌اند. دیگر آنکه در دورۀ قاجار کم‌کم آن روال و ساختار پیشین جامعۀ ایرانی برهم می‌خورد و دیگر آن مبانی گذشته در نثر تأثیر چندان آشکاری ندارد و دربارۀ مشروطه و تبعات آن بر ادبیات فارسی، آثار زیادی منتشر شده که این حوزه را کفایت می‌کند.