نویسنده : نیازی کلوش

   ترجمه : خدیجه نصیریان

این کتاب روایت کننده داستان روستازاده ای است به نام محمت، پسری با قوه تخیل قوی و احساس خوشبختی درونی و سوالاتی عمیق درباره خداوند. دره فراوانی، جایی است که او می پندارد همه نعمت هایشان از آن سرچشمه می گیرد، یک روز هنگامی که در این دره زیبا به سر می برد با مردی عجیب ملاقات می کند، مردی که آرامشی بی مانند و وجودی بی نظیر دارد و محمت را در راهی نه چندان ساده اما لذت بخش با خود همراه می کند، سفری که پاسخ سوالات بسیاری را با خود به همراه می آورد.

گزیده ای از کتاب :

نتوانستم از این حرف چیزی درک کنم و بفهمم. بعد از جنگل، سیاهی یک شهر دیده می شد. همه جا به رنگ زرد طلایی بود، خانه هایی به رنگ طلایی. روی جاده ای طلایی که به سمت شهر کشیده شده بود، شروع کردم، به راه رفتن. در کنار جاده یک رستوران جنگلی بود. گشنه ام شده بود، پول هم نداشتم. نمی دانستم، اگر داخل بروم، چیزی می دادند به من که شکمم پر شود و سیر شوم؟! اگر نخواهند بدهند، به آن ها می گویم که پول ندارم. آن ها هم آدم هستند دیگر. من را که نمی زنند یا اینکه در نهایت ظرف هایشان را می گویند، بشورم. من هم می شورم و به راهم ادامه می دهم. با تمام جرئتم داخل رفتم. دم در با یک آدم غول پیکر با ریش سیاه رو در رو شدم، از ابهتش ترسیدم! وقتی با او شروع به حرف زدن کردم، ترسم ریخت. با اعتماد به نفس بالایی شروع به حرف زدن کرد:

-خیلی خوشامدید قربان! به رستوران فراوانی خوش آمدید.