نویسنده : مرضیه بهرامی‌برومند

این کتاب حاوی حکایتی ادبی است که در عالم رویا روایت می شود و از سیر و سلوک به قلعه ای می گوید که در پی همراهی با بانویی زیبا به نام آناهید آغاز می شود، سفر و سیاحتی که در طول آن چیزهای زیادی دگرگون می گردد و تحول و تغییر بسیاری در روح و جان راوی به وقوع می پیوندد.

گزیده ای از کتاب :

حسی عمیق و خفته در من بیدار شده بود. وجودش بر خلاف آناهید در من حرکت و جنبش داشت. چیزی را نابود نمی کرد، کسی را نمی کشت، احساس گناهی پدید نمی آورد. هر اندازه آناهید مرا به نیستی برد او زندگی را در پوست و رگم به جریان انداخت. به خوبی قادر به درک این جریان بودم. هرچه را در برابر آناهید از دست دادم با نگاه او توانستم به دست آورم.

پاهایم درست مقابل میز کارش به زمین قفل شده بود. هیچ زنی به زیبایی او این حس واقعی از بودن را به من نمی داد. کاش می توانستم باور کنم این زن، واقعی است. میان باور و ناباوری معلق بودم، ولی احساسم واقعی بود. احساسی را که تا چند لحظه پیش از دست داده بودم اینجا کنار این زن توانستم به دست آورم.