نویسنده : نازنین فروغی‌فر 

در کتاب بود، هست، خواهد ماند، به قلم نازنین فروغی فر، همیشه آخر قصه، رو همون اول قصه لو نمی‌دن. همون جایی که گفتن یکی بود یکی نبود. شاید زندگی شیرین‌تر از انتظارات ما بشه.

فرزند آدم محکوم به سرنوشتی بود که پدر و مادرش برایش رقم زدند. سیبِ دندان زده همه قصه را خراب کرد. آدمیزاد محکوم شد اما سرنوشتش را بر باد نداد. بودند کسانی هم که سرنوشت را بر باد دادند ولی بعدها پشیمان شدند و بعدها درک کردند که می‌تواند راست باشد این کلمات: بود... هست... خواهد ماند.