نویسنده : سمیه عابدی 

داستانی خواندنی، روان و گیرا که از خانه ی دختری جوان سرآغاز می گیرد، دخترکی شاد و سرزنده که بیش از همه چیز به درس خواندن علاقه مند است، کانون گرم یک خانواده که می توان به زیبایی جریان زندگی را در آن حس کرد و شاید عشقی که در انتظار دخترک به سر می برد در همین نزدیکی هاس. قصه ای از فراز و فرودهای یک زندگی که در دوران جنگ به وقوع می پیوندد.

گزیده ای از کتاب :

زیر لب گفتم «در امان خدا.» وقتی در رو باز کرد احساس کردم که روحم به پرواز دراومد، خواستم بهش بگم یک لحظه صبر کنه تا یه دل سیر نگاهش کنم ولی زمان امان نداد، اون راست می گفت هر چه قدر می موند لحظه ی دل کندن سخت تر می شد و اون رفت و من تنها کاری که می تونستم بکنم کاسه آبی بود پر از گل نرگس که برای بدرقه اش بریزم، ولی تا جایی که می تونستم ایستادم به قامت بلندش نگاه کردم و آروم اشک ریختم. وقتی خواست از خیابان بیرون بره، برگشت. برای آخرین بار دستی تکون داد و از نگاهم محو شد…