(داستانهای روح‌انگیز)

گردآورنده : سعید قانعی

شبی «شاپور»، ندیم خسرو پرویز، در ایوان مداین خطاب به شاهزاده درباره زنی با نام «مهین بانو» سخن می گوید که از اران تا ارمنستان همه به فرمان اوست. و در ادامه می افزاید: این زن برادرزاده ای با نام «شیرین» دارد. خسروپرویز درباره شیرین شب و روز می اندیشد و سرانجام قرار از دست داده و چاره کار از شاپور می خواهد, شاپور در طلب شیرین به کوهستان ارمن رفته و با رسیدن به آنجا تصویر خسرو پرویز را بر کاغذ نقاشی و بر درختی آویزان می کند. شیرین با مشاهده چهره خسرو پرویز بیهوش می شود و زمانی که به هوش می آید و آن تمثال را می طلبد ندیمانش می گویند که دیوان آن را از ما دزدیدند. شیرین از آن پس برای دیدن خسروپرویز سوار بر اسب شده و به قصد مداین می تازد, از طرفی نیز فرهاد به کار تیشه زنی مشغول است و به عشق شیرین گرفتار می آید، اما سرانجام بر سر این عشق جان می بازد. مجموعه حاضر مشتمل است بر چند داستان کهن فارسی نظیر خسرو شیرین، یوسف و زلیخا، و نل و دمن که به نثر روان برگردانده شده و با معرفی اجمالی نویسندگان آنها در آغاز هر داستان همراه است.