نویسنده : مجید ادیب‌زاده 

امروزه دانش وارد فضا و نظم نوظهوری شده است، نظمی که از یک سو زندگی جوامع انسانی را تحت‌الشعاع خود قرار داده و از سوی دیگر موجب شده است که دانش تحت تأثیر زندگی جوامع انسانی قرار گیرد. در این وضعیت، تحولات فرهنگی پست‌مدرن در جوامع امروزین، دانش را به سوی دموکراتیک شدن کشانده است. این روند را باید با گذر از دانش عصر مدرن و دانشگاه کلاسیک، که نهاد انحصاری آن محسوب می‌شود، همزمان دانست. همچنین، گذار به جوامع اطلاعاتی و دانش‌محور، که با انقلاب دیجیتالی همراه بوده، و ظهور پدیده اینترنت، که دانش را وارد دنیای مجازی کرده مهم‌ترین نشانه‌های تکنولوژیکی این روند است. چنین وضعیتی دانش را وارد دنیایی پراکنده و نامتمرکزتر از گذشته کرده و موجبات باز تولید دانش در سطحی وسیع‌تر را فراهم ساخته است. حصارهای سخت دنیای آکادمیک، که برای حفظ دانش و به‌سان نیرویی مشروعیت‌دهنده به دانش بود، سست شده و دانشگاه با انقلاب دیجیتالی و ظهور فضای جهانی و جدید دانش، یعنی فضای مجازی، دچار بی‌مکانی شده و در نهایت دیوارهای دانشگاه کلاسیک فرو ریخته است. نویسنده در کتاب «دموکراسی معرفتی» تلاش می‌کند درباره دموکراتیک شدن توضیحات مبسوطی ارائه کند و می‌کوشد با مقایسه دانش پیش‌دموکراتیک، دانش جادویی و دانش انسانی، و انواع دیگر دانش‌ها همچون دانش انسانی، مقدس، و انتقادی، سنتی، و آنارشیستی، و... نشانه‌های ظهور دموکراسی معرفتی را عیان سازد.