نویسنده : بهروز حاجی‌محمدی

«الیوت»، شاعر، نمایشنامه‌نویس و منتقد ادبی، در حیطۀ شعر و بررسی‌های انتقادی، از پرچمداران نهضت نوین ادبی است. او شاعری صاحب سبک است و اشعارش مانند قصری شکوهمند و پیچ در پیچ است. عموماً در نخستین قرائت، دستیابی به معنا یا معانی مستقر در اشعار او کار آسانی نیست. شعر او فاقد روایت خطی است. زمان نیز چنین است. این زمان، زمانی نیست که ما آن را با طلوع خورشید از مشرق و غروبش در مغرب می‌سنجیم . ذهن و زبان شاعر نیز کاملاً سیال است. او از ساده‌ترین رخدادهای جهان عینی به پیچیده‌ترین معابر ذهنی گریز می‌زند. کتاب «تی. اس. الیوت» شاخص‌ترین منظومه‌های این شاعر انگلیسی را نقد می‌کند. در ابتدا ترجمه هر یک از منظومه‌ها ارائه و سپس از منظر ساختارگرایانه بررسی و تحلیل می‌شود. به دلیل اهمیت واژگان و ترکیب واژگانی در نقد ساختارگرا، مؤلف ضمن ترجمه‌ای امین به ویژگی های ساختاری متون اصل و ترجمه‌های مربوط توجهی ویژه داشته است.