(نفت و قدرت سیاسی)

نویسنده : تیموتی میچل

   ترجمه : شهریار خواجیان

چه ارتباطی بین دموکراسی و سوخت فسیلی وجود داد؟ سوخت فسیلی هم دموکراسی مدرن را ممکن می‌سازد و هم محدودیت‌هایی برای آن ایجاد می‌کند. برای درک این محدودیت‌ها باید با آنچه ظهور گونه مشخصی از سیاست دموکراتیک را ممکن می‌سازد، آشنا شویم. چیزی که نام آن را دموکراسی کربنی می‌گذاریم. در پی حمله آمریکا به عراق در سال ٢٠٠٣ در مورد یکی از این محدودیت‌ها بحث‌های زیادی شد. اغلب گفته می‌شود که یکی از ویژگی‌های برجسته خاورمیانه فقدان دموکراسی است و از نظر بسیاری از کسانی که درباره این منطقه مهم و حیاتی می‌نویسند، نفت عامل این فقدان است. کشورهایی که بخش عمده‌ای از درآمدشان از صادرات نفت به دست می‌آید، کمتر به دموکراسی گرایش دارند. موج خیزش‌هایی که جهان عرب را در سال ٢٠١١ درنوردید حکایت از رابطه مستقیم بین درآمدهای بالای نفتی و مشکل مطالبات فزاینده مردم برای برخورداری از زندگی دموکراتیک و برابرتر داشت. در مجموع هر چقدر که کشوری نفت کمتری تولید می‌کرد و تولید آن نیز سریع‌تر کاهش پیدا می‌کرد، مبارزات دموکراسی‌خواهانه در آن گسترده‌تر بود. تونس و مصر که خیزش در آن‌ها آغاز شد و یمن، بحرین و سوریه که قیام به سرعت در آن‌ها گسترش یافت، از جمله کوچک‌ترین تولیدکنندگان نفتِ منطقه بودند و در همه آن‌ها نیز تولید نفت رو به کاهش داشت. در این کتاب، نویسنده تاریخ انرژی را مورد بازاندیشی قرار می‌دهد و درکی از سیاست‌های زیست محیطی، مبارزه برای دموکراسی و جایگاه خاورمیانه در جهان پست مدرن به دست می‌دهد.