نویسنده : آنتونی کنی

   ترجمه : محمدرضا اسم‌خانی

در ایران ویتگنشتاین شناخته‌شده‌ترین چهره از بزرگان فلسفه تحلیلی است که به خاطر کتاب‌هایی که از او یا درباره او منتشر شده ، تصویر بسامان‌تری از فلسفه‌اش در ذهن خواننده فارسی زبان نقش بسته است . او یکی از بزرگ‌ترین فلاسفه قرن بیستم است و بصیرت‌های فلسفی‌اش در بسیاری از حوزه‌های مختلف حائز اهمیت است . چرا بسامان‌تر ؟ به خاطر اینکه در قیاس با تصویری که از استاد او برتراند راسل عرضه شده ، راسلی که نه از منطق و مبانی ریاضیات و نه از فلسفه زبان و معرفت‌شناسی‌اش به جِد خبری هست و با ولتری مقایسه می‌شود که دویست سال دیر به دنیا آمده است . از زندگی و شخصیت و سلوک فردی چشم‌نواز و پر دست‌انداز ویتگنشتاین در پی این گفته معروف هایدگر « ارسطو زاده شد ، کار کرد و مُرد » که بگذریم و به متن فلسفه وی روی آوریم و از ارتفاعی مناسب به تأثیرات فلسفه وی بنگریم ، بی تعلل می‌توانیم در صرفِ چارچوبه سنت فلسفه تحلیلی او را از پرفروغ‌ترین و نافذترین چهره‌ها برشماریم .