نویسنده : آنتونی سیولی ،هنری بی.بیلر

   ترجمه : مریم تقدیسی

این کتاب به منظور ایجاد درک عمیق‌تری از امید طراحی شده است و نویسندگان در آن توضیح می‌دهند که چرا امید مهم‌ترین احساس انسان ، و مانند هوایی که تنفس می‌کند و یا آبی که می‌نوشد برای آدمیان حیاتی است . ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که به شدت به امید نیاز داریم . هر بار که تلویزیون یا رادیو را روشن می‌کنید یا در اینترنت جستجو می‌کنید با سیلی از اخبار ناامیدکننده درباره اقتصاد ، درگیری‌های خاورمیانه ، خشونت در کشور خود یا کشورهای دیگر ، رسوایی دیگری درباره سیاستمداران یا رهبران مذهبی یا اخطارهای دیگری درباره بهداشت غذا ، ذخایر سوختی یا گرم شدن کره‌ی زمین مواجه می‌شوید . خلاصه اینکه به نظر می‌رسد احتمال اندکی برای حفظ احساساتی مانند تعلق به جامعه ، خوشبختی و آرامش که موجب ارزشمند شدن زندگی می‌شوند ، باقی مانده است . در گذشته می‌شد آسایش و رفاه را در روستایی منزوی یا در محله‌ای قدیمی به دست آورد ، از طریق حکومت یا دولت پادشاهی به قدرت دست یافت ، یا در سایه منجی‌ای همیشه حاضر احساس امنیت کرد . برای کسانی که در ظلم یا فقر زندگی می‌کردند همیشه این امکان وجود داشت که به مراتع سرسبزتر نقل مکان کنند . در حالی که امروزه به عکس به نظر می‌رسد تعداد مناطق امن کمتر شده است .