ادبیات تطبیقی، خاستگاهی غربی دارد، اما به‌تدریج در پژوهش‌های اهل شرق نیز جایگاهی برای خود می‌یابد. این شاخه از نقد ادبی، اسباب شکوفایی ادبیات ملت‌ها و همگرایی و تفاهم بیشتر جوامع انسانی را فراهم می‌نماید و به روشنداشت سهم و نقش هر ملت در آفرینش اندیشه‌های بلند موجود در این جهان پهناور می‌پردازد.
نویسندهٔ کتاب، بنیان‌گذار انستیتوی زبان‌های شرقی در دانشگاه اسکندریه و از اساتید برجستهٔ ادبیات تطبیقی در سرزمین‌های عربی است. نظر به وجود پیوندهای استوار زبان‌های عربی و فارسی و اشتراکات فراوان عرب‌ها با ایرانیان و ترکان مسلمان، بخش اصلی پژوهش‌های نویسنده در این اثر، به روشنداشت موضوعات مزبور اختصاص دارد. در فصلی نیز به بررسی ادبیات اسلامی در اروپا و معرفی آثاری می‌پردازد که در گذر زمان به دیگر سرزمین‌ها راه یافته است.