نویسنده : یان پاتوچکا 

   ترجمه : محمود عبادیان

سقراط با مشرب آگاهی خود قلمرویی درونی برای تقویت دولتشهر بنا کرد و در همان حال در بعد جهل، حد و مرزی برای آگاهی قائل بود. وی ستیز با جهل را متوجه آن چیزی کرد که به زندگی معنی می‌بخشد، به آن وحدت‌و نیرو می‌دهد و به آن ارزش حیات می‌دهد. او با تکیه بر نهایت‌طلبی خود، روح اطرافیانش را بیدار نگاه می‌داشت.