(نگین‌های زبان‌شناسی 41)

‌نویسنده : محمدصالح صنعتی‌فر ،سیدشجاع نی‌نوا 

در این کتاب، نظریه‌های ترجمه به چهار دسته کلی نظریه‌های سنّتی، زبان‌شناسی، فرهنگی و دیجیتال تقسیم شده‌اند. در نظریه‌های دورۀ سنتی (قبل از قرن بیستم)، توجیه نظری علمی در زیربنای کار مترجمان و ترجمه قرار نداشت و همه‌چیز مبتنی بر تجربۀ مترجمانی بود که غالباً به حرفه‌های دیگر مشغول بودند. نظریه‌های دورۀ زبان‌شناسی (قرن بیستم) که رویکرد علمی‌تری به ترجمه و مسائل مرتبط با آن داشتند، ترجمه را علم و عملی زبانی مبتنی بر نظریه‌های زبان‌شناسی معرفی می‌کردند. اما در دوره‌های بعدتر (بعد از قرن بیستم) که دیگر زبان‌شناسی قادر نبود به تنهایی پاسخ‌گوی مسائل ترجمه باشد و ترجمه نه یک عمل صرفاً زبانی، بلکه یک عمل فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی معرفی شد، توجه ترجمه‌شناسان به نظریه‌های فرهنگی معطوف گردید. لذا، بحثی مطرح می‌شود که شاید بخشی از معنا در ذهن و وجود مترجم یا خوانندۀ متن است. در عصر دیجیتال به گونه‌های مختلف ترجمه که متأثر از یافته‌های تکنولوژی و کاربرد آن در ترجمه است، پرداخته‌ایم که غالباً از نظریه‌های دوره‌های قبلی تغذیه می‌کنند. این کتاب برای درس «نظریه‌های ترجمه» و بیشتر به دانشجویانی توصیه می‌گردد که این رشته (مترجمی زبان انگلیسی) با رشته تحصیلی آنها در مقاطع کاردانی و کارشناسی نامرتبط است.