نویسنده : ریچل لیپینکات

   ترجمه : فاطمه صبحی

آیا می توانید کسی را دوست داشته باشید که هرگز نتوانید او را لمس کنید؟
در "پنج قدم فاصله" استلا گرانت دوست دارد بر شرایط کنترل داشته باشد - اگر چه ریه های غیر قابل کنترلش در زندگی او را به داخل و خارج از بیمارستان می کشانند. در این مرحله، آنچه استلا برای کنترل بیشتر نیاز دارد، دور نگه داشتن خود از هر کسی یا هر چیزی است که ممکن است باعث عفونت ریه او شود و احتمال پیوند را به خطر اندازد. "پنج قدم فاصله"، بدون استثناء.
تنها چیزی که ویل نیومن خواهان کنترل آن است، خارج شدن از این بیمارستان است. او اهمیتی به درمان های خود یا آزمایش جدید بالینی نمی دهد. به زودی او هجده ساله خواهد شد و قادر خواهد بود تمام این ماشین ها را از برق جدا کند و جهان را ببیند، نه فقط بیمارستان های آن را.
چه می شد اگر آنها می توانستند فقط کمی از فضایی که ریه های آسیب دیده آنها، از آنها دزدیده است را پس بگیرند ؟ آیا واقعا "پنج قدم فاصله" می تواند جلوی شکسته شدن قلب های آنها را بگیرد؟