(از سری داستان‌های پیکن گرو)

نویسنده : دیو کنچر  

   ترجمه : زهرا صالحی

برشی از این کتاب :

مسیر من در بعدازظهر بیشتر به سمت غرب می­رود تا به سمت شمال ادامه پیدا کند. من در یک شهر شلوغ برای یک بار سوخت گیری مجدد و یک استراحت دیگر توقف می­کنم. اما خاطره بازدید از فروشگاه کلینت با من ماند.

چه چیزی در انتظارم در پیچ و خم بعدی در سفر است؟ هیچ ایده­ای ندارم. این باعث ترس و هیجان درونم می­شود. چگونه می­توان دو احساس متفاوت  در یک فضای مشترک وجود داشته باشد؟ این مفهوم چندانی ندارد. همین احساس را در خودم همین امروز در ابتدای شروع رانندگی در این جاده فهمیدم.

فکر می­کنم تصمیم بی پروای من ممکن است نادرست باشد. باقی ماندن بصورت امن در یک محیط شناخته شده، حتی یک رفتار خشن، ممکن است انتخاب محتاطانه ­تری باشد. 

سخنان کلینت و لهجه جنوبی او در ذهن من تکرار می­شود، مراقب باش. سخت ترین کار لوچ کردن چشم­ها برای دیدن اطراف در تابش نور خورشید است. با عبور از ناحیه آتلانتا، احساس می­کنم نیروی مغناطیسی از ابتدا با قدرت بیشتری مرا جذب می­کند.