نویسنده : ماریا سمپل 

   ترجمه : ماندانا قهرمانلو 

ماریا سمپل، زاده ی 21 می 1964، رمان نویس و فیلمنامه نویس آمریکایی است.سمپل در سانتا مانیکای کالیفرنیا به دنیا آمد و خانواده اش اندکی پس از تولد او به اسپانیا نقل مکان کردند. سمپل پس از چند سال به همراه خانواده دوباره به ایالات متحده بازگشت و به مدرسه ای شبانه روزی در کنتیکات رفت. او در سال 1986 در رشته ی زبان انگلیسی از کالج بارنارد فارغ التحصیل شد و به نویسندگی روی آورد.

برشی از این کتاب :

سال ۲۰۰۳ بود. قرار بود لوپر واش تا یک ماه دیگر روی آنتن برود. اما پویانماها دو سال بود که کار می‌کردند، در اتاق زیر شیروانی ساختمانی واقع در انتهای خیابان بروم؛ جایی پرخطر و عاری از هر گونه صداقت. النور دفتر کار خودش را داشت، اما اتاق کار بزرگ و جدا‌نشده را ترجیح می‌داد. دوست داشت پهلوبه‌پهلو در کنار گروه نیویورکی‌اش کار کند؛ این گروه نیویورکی‌اش از کل هنرمندهای مجارستان هم بیش‌تر بودند، هنرمندانی که با دست طراحی می‌کردند. النور پرسید: «این دوستت... همین باکی... یه صفتی داره که آدم خوشش بیاد؟» لستر مجبور شد در این‌ باره فکر کند. «اون وفاداره.» النور گفت: «ولی تو نمی‌تونی صادقانه دوستش داشته باشی.» و پلک‌های پایینی خانم میلی‌سنت را بالا برد تا حالتی خندان به چشم‌هایش بدهد. لستر داد زد: «ما دوست‌های صمیمی هستیم. هر روز با هم حرف می‌زنیم.» «اون می‌دونه پشت سرش مسخره‌اش می‌کنی؟» لستر شاد و خوشحال گفت: «من جلوی خودش مسخره‌اش می‌کنم!» اعضای گروه النور رنگ‌ها را تصحیح می‌کردند، تغییرهای لحظه‌ی آخر را اعمال می‌کردند و شوخی‌های مد روز را اضافه می‌کردند: پس این شد فصل یک. بعد برای فصل دوم یادداشت‌های مربوط به پویانمایی را گیر می‌آوردند؛ و برای فصل سوم هم فیلم‌نامه‌ی مصور را تنظیم می‌کردند.