نویسنده : مارتین والزر 

   ترجمه : سارا کیان‌راد

راوی این داستان مرد سالخورده ای است که در فصل آخر زندگی اش تصمیم گرفته تا دیگر کاری با درگیری ها و دشمنی های قدیی نداشته باشد. او ترجیح می دهد به دیوار خالی و بی نقش خیره باشد. دیواری که ناآرامی موجود در سرش را فرو می نشاند. آرزویش این است که خود را درگیر چیزی نکند، سکوت کند و لب فروبندد، آن وقت به خود می گوید: «حالم کمی زیادی خوب است»

این کتاب یکی از برجسته ترین آثار متاخر والرز است، در هر جمله مسئله ای اساسی و شاید حیاتی مطرح می شود. رمانی که کمابیش از وجود هر نوع قالب صرف نظر می کند و از این رو بیشترین آزادی را باز می تاباند. خواننده نیز از این آزادی بی بهره نیست، آزادی اندیشیدن، نوشتن و زیستن