نویسنده : مو ویلمس
    ترجمه : مریم رئیسی

ویلبر کتاب «موش خوش تیپ» دل‌اش می‌خواهد لباس بپوشد و برهنه نباشد. اما هیچ موش صحرایی تا آن روز لباس نپوشیده. موش‌های صحرایی دیگر، ویلبر را مسخره می‌کنند و به او می‌گویند اگر لباس پوشیدن را دوست دارد یک مغازه باز کند اما این فکر خوبی نیست. کسی از ویلبر لباس نمی‌گیرد. موش‌های صحرایی عکس بزرگی از جدشان به ویلبر نشان می‌دهند که لباسی ندارد اما ویلبر باز هم فکر می‌کند لباس پوشیدن خیلی خوب است تا موش‌ها پیش پیرترین موش می‌روند و همهٔ ماجرا را تعریف می‌کنند. موش پیر فکر می‌کند و تصمیم می‌گیرد یک بیانیه بدهد. در آن روز، موش پیر هم لباس پوشیده و می‌گوید که پوشیدن لباس کاری بوده که‌ای کاش زودتر امتحان‌اش می‌کرده. از آن روز بعضی موش‌ها لباس می‌پوشند و بعضی نه و همه هم خوش‌حال هستند.

کتاب «موش خوش‌تیپ» دربارهٔ اهمیت تفاوت است، خود بودن. ویلبر دیدگاه‌اش با بقیهٔ موش‌ها متفاوت است. او نمی‌پذیرد که مانند بقیه باشد حتی به قیمت طرد و مسخره شدن. ویلبر دلیل‌های خودش را دارد و در پایان هم پیروز می‌شود. این کتاب به کودکان یادآوری می‌کند که تفاوت خوب است و دیدگاه خود را بدون ترس بگویید. این کتاب به بزرگ‌ترها یادآوری می‌کند که همه می‌توانیم متفاوت باشیم و تفاوت‌های کودکان‌شان را بپذیرند.