نویسنده : الیف شافاک 

   ترجمه : پگاه فرهنگ‌مهر

عصر ما، عصر اضطراب است. یک اضطراب همگانی واگیردار که مثل ویروس در همه ی دنیا پخش شده است. رویدادهای اطراف مان، بی عدالتی ها، دردها و بحران ها مثل هوایی هستند که باید تنفسش کنیم. حالا در این وضعیت بغرنج، چگونه می توانیم چراغ امید و اعتماد را روشن نگه داریم؟ چگونه می توانیم در این عصر تفرقه، عاقل بمانیم؟ الیف شافاک، در این نطق قدرتمند و تعالی بخش در باب خوش بینی آگاهانه، با کمک گرفتن از خاطرات خود و قدرتی که در قصه ها می یابد، ما را به هم نزدیک می کند. او مثل کسی که در یک شب سرد زمستانی آتشی روشن کرده و دیگران را به نشستن دور آن دعوت می کند، کتابی نوشته که با خواندن آن درمی یابیم ایمان و آینده ی بهتر در گرو چیزهایی است که نباید آن ها را فراموش کنیم؛ چیزهایی مثل خردمندی، تفکر، مهربانی و باهم‎بودن.