نویسنده : حامد آقاجانی و ...

این مجموعه در بردارنده روایاتی عینی از روضه های زندگی شده است و آشکار کننده نسبتی است که نسل های مختلف با واقعه عاشورا دارند. نویسندگان کتاب حاضر از مردم عادی هستند که به شکلی داستان وار و توصیفی مجالس روضه خود را تشریح کرده اند و از زوایای دید متفاوت اتفاقی واحد را رقم زده اند.

گزیده ای از کتاب :

صدای افتادن چیزی سنگین از طبقه پایین و صدای گریه ی چند تا بچه مامان ها را بهت زده و دوان دوان کشاند سمت پله ها. سخنران داشت می گفت «حادثه ی کربلا بیش از این که یک جنگ مسلحانه و فیزیکی باشه، تجلی گاه نوعی از دیانت و دین ورزیه.» اغلب خانم ها سخت شان بود از پله ها پایین بروند چون تا همان دم در مردها نشسته بودند. زهرا گفت «کار خودته. بپر ببین چی رو ترکوندن تا سخنرانی به هم نخورده.» آن ها که جلوی در نشسته بودند ایستادند بتوانم رد شوم. پله ها را دو تا یکی دویدم پایین با سلام و صلوات که بلایی سر کسی نیامده باشد. چند تا از باباها جلوی اتاق بودند و در اتاق از لولا در آمده دست وحید بود. آقا حمید سعی می کرد بچه ها را ساکت نگه دارد. دست چند تا بچه ی کوچک تر را گرفتم از بین جمعیت فرستادم بالا پیش مامان هایشان. با ایما و شاره از وحید پرسیدم «چی شد؟» وحید شانه انداخت بالا و گفت…