نویسنده : زینب ابراهیم‌زاده

   تدوین : نفیسه مرشدزاده

ویراستار : علی حسن‌آبادی

کتاب حاضر جلد دوم از مجموعه ی کاشوب با محوریت محرم است که به روایت تجربه های بیست و چهار نفر از  کسانی که از منظرهای متفاوت به سنت ، عزا، حال و هوا و ماجرای سال 61 هجری نگاه می کنند می پردازد.

اثر پیش رو به  شرح ماجرای افرادی می پردازد که در پی یافتن پاسخ پرسش هایشان به مجالس عزاداری محرم می روند.

گزیده ای از کتاب :

پاتیل ها را لت می زنم

صد بار شعر صبحدم را شنیده ام، هزاربار از بچگی تا این ساعت اسمش را آورده اند ولی نمی دانستم کی، کجا، توی چه ثانیه و لحظه ای از گردش زمین و عوالم دیگر، به چه قصدی می خوانندش. یکباره و به قطع یقین و به جان و نفس، ایستاده ام دم ثانیه های اول صبح عاشورایی که تمام ماجرا قرار است اتفاق بیفتد. این همان خورشیدی است که ای کاش برنمی آمد. فکر می کنم ممکن بود التماس ها کارگر بیفتد، خورشید برنیاید و دم دمای ظهر، روی خاک، توی بیابان، خون ریخته نشود. خون ها، اندام ها، رگ ها، جوی ها. کی دیده ام کسی لای ( حی علی خیر العمل ) هق هق بزند؟ کی کسی با اذان روضه گفته است؟ اذان صبح چه روزی خودش خالی خالی روضه است؟