دو دنیا
نویسنده : گلی ترقی
ترقی داستان نويس، مترجم، استاد دانشگاه در اسطوره شناسی در 17 مهر 1318 متولد در تهران و در خانواده ای مرفه به دنيا آمده و فرزند دوم خانواده است. پدرش لطفالله ترقی وكيل دعاوی و ناشر و نويسنده مجله ترقی بود. تا پانزده سالگی در تهران در دبيرستان انوشيروان دادگر درس خوانده، سپس به آمريكا رفته و در رشته فلسفه تا مقطع فوق ليسانس تحصيل كرده است. پس از بازگشت برای گرفتن دکترای فلسفه به دانشگاه تهران رفت اما بعد از دو سال ترک تحصیل کرد و به داستاننویسی روی آورد. وی با هژیر داریوش، سینماگر و منتقد ازدواج كرد.آنان صاحب دو فرزند شدند اما پس از مدتي از یکدیگر جدا شدند. او تا سال 1357 در دانشكده هنرهای دراماتيك دانشگاه تهران در رشته تمثيل شناسی و شناخت اساطير تدريس كرد و پس از ۶ سال تدريس برای اقامتی كوتاه به فرانسه رفت. درسال 58 به ايران بازگشت ولي با آغاز جنگ عراق عليه ايران همراه با فرزندانش در فرانسه بازگشت و مقيم فرانسه شد.
نخستين مجموعه داستان او "من هم چه گوارا هستم" در سال 1348 منتشر شد. رمان "خواب زمستانی"، كتاب شعر "دريا پری، كاكل زری"، و مجموعه داستانهای "جايي ديگر"، "بزرگ بانوی روح من"، خاطره های پراکنده (1372)، دو دنیا (1381) "اتوبوس شمیران" و "خانهای در آسمان" آثار او را تشكيل میدهند. از ميان حدود ۲۰۰ داستان کوتاه و رمان "دو دنيا" نوشته ترقی به چهارمين دوره انتخاب کتاب سال منتقدان و نويسندگان مطبوعات سال 1382 راه يافت.
ترقی از سال 1344 با چاپ داستانی در مجله انديشه و هنر كار ادبی خود را آغاز كرد. اولین مجموعه داستاناش به نام "من هم چهگوارا هستم" در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد و شخصيت ادبی اش شكل گرفت. ترقی در فرانسه هم به نوشتن ادامه داد. در آنجا داستان هایی نوشت که یا ریشه در خاطرات غربتناک دوره کودکی دارند و یا تصویری از دشواری های زندگی در غربت و سرگردانی های روحی مهاجران اند. پس از سال ۱۳۵۷ داستانهای تامل برانگیزی مانند "بزرگ بانوی روح من"، "اتوبوس شمیران" و "خانهای در آسمان" نوشته است که نمونههای برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران هستند. "بزرگ بانوی روح من" به فرانسه ترجمه شد. در ۱۹۸۵ این داستان به عنوان بهترین قصه سال در فرانسه برگزیده شد. در نخستین داستانهای گلی ترقی شخصیت آدمها بیمارگونه، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند که از همه چیز بیم دارند، سرخوردهاند و رابطهای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی میبینند. فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی که در ۱۳۷۶ ساخته شد اقتباسی از داستان "درخت گلابی" ترقی است. ترقی در داستان هايش كه بر مبناي وسوسه هاي ذهني شخصيت هايي حساس و منزوي شكل گرفته اند زندگي خرده بورژوازی شهری را با طنزی سياه به سخره میگيرد. قهرمانان داستان ها بر زندگي بی فروغ خود عاصی میشوند اما بالاخره به موقعيت مبتذل خويش تن مي دهند. اين قهرمانان، در رؤيای رهايی از زيستی حقارت بار، تصميم میگيرند سرنوشت خود را تغيير دهند، اما چون با رشته های متعدد به وضع موجود وابسته ند، شهامت لازم برای هر نوع انتخابی را از دست داده اند. از اين رو به خود فريبی و خيال بافی میپردازند و موقعيت خود را توجيه میكنند.
بهترين نمونه آقای حيدری است كه در چهلمين سالروز تولدش، در مقابله با گذر شتابناك عمر، به خود می آيد. نويسنده از افكار و اعمال آقاي حيدری و توصيف آدم ها و وقايع پيرامون او، در جهت گسترش طرح داستان و رسيدن به حادثه نهايی به خوبی بهره برده است. او، كه سال هاي جواني را با آرمان تغيير جهان سپری كرده، چنان درگير امور ملال انگيز روزمره شده كه حتي خيال زندگی جسورانه را هم به ذهن راه نمیدهد. در واقع، زندگي اش در قابلمه غذايی خلاصه شده كه هر روز مي برد و می آورد. نويسنده با اشاره هايی به جشن دولتی كه موجب راهبندان شده، خستگي آقای حيدری را ناشی از شرايط اجتماعي نابهنجار می نماياند: "همه عاصی و خسته و كلافه به هم نگاه میكردند و می گذشتند." از ميان آنان، يكي مثل آقای حيدری میخواهد آن جور كه دوست دارد، زندگی كند. تأمل در زندگی گذشته، اضطراب و اندوه را به جانش میريزد و ياد چه گوارا، انسانی كه سرنوشت خود را انتخاب كرد ذهنش را فرا میگيرد، اما عاقبت، آرزوی دگرگونی را پس می زند و به موقعيت خود تن می دهد. داستان ريتمی كند دارد به كندی حركت اتومبيل آقای حيدری در راهبندان. نويسنده، هشيارانه، اين ريتم را برای داستانش برگزيده است. زيرا هماهنگی عجيبی با مضمون داستان دارد. نويسنده از اين طريق احساس خستگی آقای حيدری را به خواننده نيز منتقل مي كند.
ترقی پس يك دوره خاموشي در تابستان 71 با انتشار "خاطره های پراکنده"، دوباره ظهور کرد. برخلاف داستان های بدبينانه پيشين، در ذهن کودک خاطرات پراکنده، هزار روزنه به سوی آينده گشوده می شد: او می گفت:"آينده هزار در داشت و کليد آنها هم در جيب من بود". اين دختر ثروتمند داستان پرداز، در عين حال بهترين رابطه را با مردم تهی دست، با کلفت و نوکرها و رانندگان اتوبوس و مردم زحمت کش برقرار می کرد و نشان می داد که تنها راه دوست داشتن مردم به راه انداختن جنگ طبقاتی نيست. در عين حال در زبانش رازی نهفته بود که می توانست بدون پيچ و تاب خوردن های بيهوده و بی حاصل، اعماق بشر ايرانی سال های چهل و پنجاه را شرحه شرحه کند و باز شناساند.
برگرفته از سایت بنیاد ادبیات داستانی ایران
نخستين مجموعه داستان او "من هم چه گوارا هستم" در سال 1348 منتشر شد. رمان "خواب زمستانی"، كتاب شعر "دريا پری، كاكل زری"، و مجموعه داستانهای "جايي ديگر"، "بزرگ بانوی روح من"، خاطره های پراکنده (1372)، دو دنیا (1381) "اتوبوس شمیران" و "خانهای در آسمان" آثار او را تشكيل میدهند. از ميان حدود ۲۰۰ داستان کوتاه و رمان "دو دنيا" نوشته ترقی به چهارمين دوره انتخاب کتاب سال منتقدان و نويسندگان مطبوعات سال 1382 راه يافت.
ترقی از سال 1344 با چاپ داستانی در مجله انديشه و هنر كار ادبی خود را آغاز كرد. اولین مجموعه داستاناش به نام "من هم چهگوارا هستم" در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد و شخصيت ادبی اش شكل گرفت. ترقی در فرانسه هم به نوشتن ادامه داد. در آنجا داستان هایی نوشت که یا ریشه در خاطرات غربتناک دوره کودکی دارند و یا تصویری از دشواری های زندگی در غربت و سرگردانی های روحی مهاجران اند. پس از سال ۱۳۵۷ داستانهای تامل برانگیزی مانند "بزرگ بانوی روح من"، "اتوبوس شمیران" و "خانهای در آسمان" نوشته است که نمونههای برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران هستند. "بزرگ بانوی روح من" به فرانسه ترجمه شد. در ۱۹۸۵ این داستان به عنوان بهترین قصه سال در فرانسه برگزیده شد. در نخستین داستانهای گلی ترقی شخصیت آدمها بیمارگونه، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند که از همه چیز بیم دارند، سرخوردهاند و رابطهای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی میبینند. فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی که در ۱۳۷۶ ساخته شد اقتباسی از داستان "درخت گلابی" ترقی است. ترقی در داستان هايش كه بر مبناي وسوسه هاي ذهني شخصيت هايي حساس و منزوي شكل گرفته اند زندگي خرده بورژوازی شهری را با طنزی سياه به سخره میگيرد. قهرمانان داستان ها بر زندگي بی فروغ خود عاصی میشوند اما بالاخره به موقعيت مبتذل خويش تن مي دهند. اين قهرمانان، در رؤيای رهايی از زيستی حقارت بار، تصميم میگيرند سرنوشت خود را تغيير دهند، اما چون با رشته های متعدد به وضع موجود وابسته ند، شهامت لازم برای هر نوع انتخابی را از دست داده اند. از اين رو به خود فريبی و خيال بافی میپردازند و موقعيت خود را توجيه میكنند.
بهترين نمونه آقای حيدری است كه در چهلمين سالروز تولدش، در مقابله با گذر شتابناك عمر، به خود می آيد. نويسنده از افكار و اعمال آقاي حيدری و توصيف آدم ها و وقايع پيرامون او، در جهت گسترش طرح داستان و رسيدن به حادثه نهايی به خوبی بهره برده است. او، كه سال هاي جواني را با آرمان تغيير جهان سپری كرده، چنان درگير امور ملال انگيز روزمره شده كه حتي خيال زندگی جسورانه را هم به ذهن راه نمیدهد. در واقع، زندگي اش در قابلمه غذايی خلاصه شده كه هر روز مي برد و می آورد. نويسنده با اشاره هايی به جشن دولتی كه موجب راهبندان شده، خستگي آقای حيدری را ناشی از شرايط اجتماعي نابهنجار می نماياند: "همه عاصی و خسته و كلافه به هم نگاه میكردند و می گذشتند." از ميان آنان، يكي مثل آقای حيدری میخواهد آن جور كه دوست دارد، زندگی كند. تأمل در زندگی گذشته، اضطراب و اندوه را به جانش میريزد و ياد چه گوارا، انسانی كه سرنوشت خود را انتخاب كرد ذهنش را فرا میگيرد، اما عاقبت، آرزوی دگرگونی را پس می زند و به موقعيت خود تن می دهد. داستان ريتمی كند دارد به كندی حركت اتومبيل آقای حيدری در راهبندان. نويسنده، هشيارانه، اين ريتم را برای داستانش برگزيده است. زيرا هماهنگی عجيبی با مضمون داستان دارد. نويسنده از اين طريق احساس خستگی آقای حيدری را به خواننده نيز منتقل مي كند.
ترقی پس يك دوره خاموشي در تابستان 71 با انتشار "خاطره های پراکنده"، دوباره ظهور کرد. برخلاف داستان های بدبينانه پيشين، در ذهن کودک خاطرات پراکنده، هزار روزنه به سوی آينده گشوده می شد: او می گفت:"آينده هزار در داشت و کليد آنها هم در جيب من بود". اين دختر ثروتمند داستان پرداز، در عين حال بهترين رابطه را با مردم تهی دست، با کلفت و نوکرها و رانندگان اتوبوس و مردم زحمت کش برقرار می کرد و نشان می داد که تنها راه دوست داشتن مردم به راه انداختن جنگ طبقاتی نيست. در عين حال در زبانش رازی نهفته بود که می توانست بدون پيچ و تاب خوردن های بيهوده و بی حاصل، اعماق بشر ايرانی سال های چهل و پنجاه را شرحه شرحه کند و باز شناساند.
برگرفته از سایت بنیاد ادبیات داستانی ایران
مشخصات کتاب دو دنیا
مشخصات | |
---|---|
شناسنامه کتاب | |
عنوان : | دو دنیا |
ناشر : | انتشارات نیلوفر |
نویسنده : | گلی ترقی |
نوبت چاپ : | دهم |
تاریخ انتشار : | 1400 |
نوع جلد و قطع : | شومیز - رقعی |
تعداد صفحات : | 215 |
شابک : | 9789644481970 |
وزن (گرم) : | 210 |
نوشتن نظر جدید
این محصولات قبلا توسط مشتریان خریداری شده اند شما قصد خرید ندارید؟
شاخهها
- رمان ، داستان کوتاه
- زبان اصلی
- شعر
- تاریخ،فلسفه،سیاست
- ادبیات،نقد ادبی،زبان شناسی
- قرآن،دین،دین پژوهی
- هنر،موسیقی،معماری،عکاسی
- سینما، تئاتر
- فرهنگ و واژه نامه
- روانشناسی،علوماجتماعی،تربیتی
- اقتصاد،مدیریت،حقوق
- کودک و نوجوان
- خانواده،سرگرمی،عمومی
- علمی، فنی، آموزشی
- پزشکی،بهداشت،ورزشی
- لوح فشرده (CD , DVD)
- نشریات
- نقشه،اطلس،جغرافی
- کتابهای 50 درصد تخفیف
مقالات مرتبط با محصول
مقاله مرتبط با این محصول وجود ندارد.