نویسنده : اسلاوی ژیژک ،اریک سانتنر ،کنت راینهارد

   ترجمه : فتاح محمدی

در این کتاب، سه تن از مهم ترین روشنفکرانی که در عرصه ی روان کاوی و تفکر انتقادی کار می کنند در کنار هم نشان می دهند که چگونه مسئله ی دوست داشتن همسایه پرسش هائی پدید می آورد که برای بررسی های اخلاقی بسیار اساسی هستند و همارائی تئولوژیک جدید نظریه ی سیاسی را نشان می دهند.
تأمل بر واژه ی “همسایه"، که اشاره دارد بر همه ی پرسش های مرتبط با دیگری در فاصله ای که از سوژه دارد، در این کتاب به اوج نوینی دست می یابد. نویسندگان کتاب با استفاده از منابع دیالکتیک و هرمنوتیک، فلسفه ی فرانسوی معاصر، روان کاوی و آرای مفسران جدید سنت یهودی موفق شده اند تا پرسش مستقر در ذات واژه ی “همسایه" را به چیزی کاملا نو بدل کنند: یک تراژدی منطقی. (آلن بدیو)
همسایه بازاندیشی هیجان انگیزی است در مسئله ی فلسفی ای به نام “دیگری”. ترکیب روان کاوی لاکانی با سنت تئولوژیک در این کتاب بدیل ماتریالیستی جالبی فراهم می آورد برای تأملات کلی گویانه ی بی روح درباره ی اخلاق مبتنی بر دیگری که به نظر می رسد امروز در نحله های فلسفی حرف اول را می زند. (فردریک جیمسن)
کتابی که ژیژک، سانتنر، و راینهارد، هریک همسو با سبک و جهت گیری شخصی خود، فراهم آورده اند بسیار به موقع است. آن ها قدیمی ترین هنجارهای اخلاقی ما را گرفته و از دیدگاهی روان کاوانه و روانی - سیاسی واسازی شان کرده اند. در نتیجه به نظر می رسد که اصل "همسایه ات را دوست بدار" نه تنها تشویق به صلح و دوستی می کند، بلکه در عین حال پوششی است بر خشونت، و حتی گاهی آن را تشدید هم می کند و این نشان می دهد که چرا کلمه ی همسایه امروزه، برخلاف فریضه ی تئولوژیک مبنی بر دگر دوستی نامحدود، مکرراً در معرض تفسیرهای تنگ نظرانه قرار می گیرد. (اتین بالیبار)