(ترجمه از متن سانسکریت : با مقدمه، حواشی، تعلیقات، لغتنامه و اعلام) 

      ترجمه : محمد دارا شکوه 

به کوشش : تارا چند ،جلالی نائینی 

کتابی که پیش رودارید نمونه‌ای آثار فلسفی و افکار و عقاید متفکران هندی است. در باب معرفی این کتاب می‌خوانید: « اوپانیشادها رسالات مختلفی است شامل ادب، علم کلام و مبنای مکتب‌های شش‌گانه‌ی فلسفی هندوان. اوپانیشاد به معنی نشستن شاگرد نزد استاد برای آموختن علوم سری و فراگیری حقیقت است. اوپانیشاد گاهی به معنی دانایی یا معرفت نیز آمده است. معرفت و دانایی شخص را قادر می‌سازد که خود را بشناسد و نادانی را ازبین ببرد. اوپانیشادها در حدود سه هزار سال در فلسفه و مذهب و زندگی پاره‌ای از مردم هند دارای تسلط، اثر و نفوذ کامل بوده‌اند و هرچند زمان به وجود آمدن ادبیات مقدس از زمان ما بسیار دور است ولی افکار آن از طالبان حقیقت چندان دور نیست. کمال مطلوب متفکرین اوپانیشاد عبارت بوده از کمال سعادت غائی بشر و کمال دانش و نیل به حقیقت که عرفان مذهبی طالب دیدار مستقیم آن است و فلسفه پیوسته در جستجوی حقیقت آن است. این کمال مطلوب، هنوز کمال مطلوب متفکرین و عارفان و طالبان حقیقت است. محمد داراشکوه فرزند شاه جهان در حدود پنجاه اوپانیشاد از دویست اوپانیشاد موجود را به فارس نقل کرده و آن را سر اکبر نامیده است. دکتر تاراچند و دکتر جلالی نائینی در تحقیق و تصحیح این متون سعی و اهتمام فراوان به کار بردند که حاصل آن، این کتاب پیش روی شماست».