(بزرگان روانشناسی و تعلیم و تربیت 22)

نویسنده : پروین دقیقیان

در رابطه با گرجي اف، نابغه اي كه هر رويداد غير عادي توجهش را جلب مي كرد و از همان ابتدا به كشف فلسفه زندگي، مرگ و نقش انسان در كائنات بسيار علاقه مند بود. وي معتقد بود بشر امروزي در خواب به سر مي برد، دنياي اين روزها را دنياي بسيار مادي و خالي از معنويات مي دانست. گرجي اف طالب كشف حقيقت و از بزرگان علوم انساني قرن بيستم بود. او كسي است كه خود را پرورش داد و به مرحله اي بالا از كمال دست يافت مرحله اي از رشد كه او را قادر ساخته بود بشريت را تحت تاثير قرار دهد.

گزیده ای از کتاب :

گرجي اف معتقد بود كه رشد دروني نيازمند درك درست درباره ي شرايط انساني است. « خود حقيقي» نه تنها كاملا با خود كاذب تفاوت دارد بلكه درست نقطه ي مقابل آن است. نمي توان توسط خود كاذب مفهومي از « خود حقيقي» داشت. براي آشكارشدن خود حقيقي بايد خود كاذب كه شامل «من» هاي بسياري است متوقف شود. هنگامي كه فرد مي گويد« من» بر اين تصور است كه او به تماميت خويش اشاره مي كند. هر فرد بالغ يا هر انسان معمولي واژه «من» را براي توصيف خودش به كار مي برد داراي «من» هاي بسياري است،‌ در يك لحظه يكي از «من» ها حاضر مي شود و در لحظه ي ديگر«من» ديگري كه ممكن است با «من» قبلي يكي باشد و يا نباشد.