در اين كتاب فلسفه تحليلي، پراگماتيسم، فلسفه هستي، ساختارگرايي، پست مدرنيسم، نظريه انتقادي (مكتب فرانكفورت) مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد. پيوست كتاب به گفتاري در نقد فلسفي و آموزش فلسفه اختصاص دارد.

فلسفه تحلیلی که در پایان سده نوزدهم با فیلسوفانی مانند پیرس در آمریکا، موروراسل در انگلستان و فرگه در آلمان آغاز شد در سیر پیشروی خود تحولات بسیاری داشت و با نامهای مختلفی مثل اتمیسم منطقی، پوزیتیویسم منطقی، تحلیل زبانی، تجربه‌گرایی منطقی و فلسفه تحلیل منطقی نامیده شد. انگیزه‌های متفکران این نحله مانند اولویت بخشیدن به ریاضی و آزادسازی اندیشه از سیطره پیچیدگی و ابهام بود.پراگماتیسم به‌عنوان یک روش و نگرش فلسفی بیشتر از همه در آمریکا و با نمایندگانی مثل پیرس، جیمز، مید، دیوئی و رورتی درخشید. اندیشه بنیادین نمایندگان این فلسفه تاکید بر آزمون، کارایی و نتایج کاربردی حاصل از اندیشه‌هاست. فلسفه هستی (existence) را نیز می‌توان حاصل تاکید و توجه بر انسان، فردانسانی و بر زندگانی او مانند یک فرد یگانه دانست. زیرا آنچه برای فیلسوف هستی به راستی ارزش پرسیدن دارد پیوند مسائل با ژرفا و معنای زندگانی و سرنوشت‌ انسان است. به همین دلیل اساس و پشتوانه فلسفه هستی را می‌توان زندگانی انسانی و آموزه‌های فردی و ژرف آن دانست. نمایندگان این فلسفه کسانی مانند کی‌یرکه گور، نیچه، هایدگر، سارتر، مارسل و یاسپرس‌اند. در مورد معنای واژه «پُست مدرنیسم» اختلاف نظر وجود دارد. ولی در یک معنای اولیه می‌توان آن را بازنگری نقادانه مدرنیسم به خودش به حساب آورد. ناهمانی، نایکسانی، ناپیوستگی و نیز ناباوری به حرکت تاریخی چون یک حرکت فراگیر، خصایص معرف لیوتار از نمایندگان پست مدرنیسم است. از مشهورترین چهره‌های پست مدرنیسم می‌توان از فوکو و دریدا نام برد. مباحثی که به اجمال تا اینجا مطرح شد به نوعی عناوین بررسی شده درکتاب نگاهی به نگرشهای فلسفی سده بیستم است. یکی از مهمترین و مفیدترین بحثهای کتاب را باید بخش آخر آن تحت عنوان «نقد فلسفی و آموزش فلسفه» به قلم مولف به حساب آورد. مؤلف با تمایزهایی که برای نقد و نظر بر می‌شمارد سپس به بیان خصایص فیلسوف می‌پردازد. این سطور به قلم یکی از اساتید فلسفه در ایران بسیار جذاب و خواندنی است.