نویسنده : فردریک لونوآر

   ترجمه : ریحانه رئیس‌الساداتی

کتاب حاضر یکی از مفاهیم مهم و لذت بخش مرتبط با آدمی یعنی خوشبختی را از گذشته تا دوران مدرن و از شرق تا غرب مورد بررسی قرار می دهد و از دریچه خرد و اندیشه این مساله را که قلم زدن پیرامون آن دشوار است به بحث می گذارد و ابعاد گوناگون و چیستی آن را مورد بازخوانی قرار می دهد.

گزیده ای از کتاب :

پرسش “آیا شما خوشبخت هستید” که به سرعت به ذهن خطور می کند، همیشه مرا معذب می کند. اگر منظور از این سوال، پرسش راجع به وضعیت کنونی من است که هیچ جذابیتی ندارد زیرا ممکن است در صحنه تلویزیون، جایی که این سوال همچون تیری به سویم نشانه رفته است، معذب باشم و میل داشته باشم به دلیل همان عدم آسایش لحظه ای، به این سوال پاسخ بدهم “نه” در حالی که من به طور کلی در زندگی خوشبخت هستم… و یا برعکس. اگر منظور این سوال، پرسشی راجع به وضعیت کلی در طول زندگی است، اشکالی دو وجهی دارد، انگار که ما کاملا خوشبخت یا برعکس کاملا بدبخت هستیم. درواقع، همه ما تقریبا “کم و بیش خوشبخت” هستیم و احساس خوشبختی ما با زمان در نوسان است. امروز می توانم به خودم بگویم که در کل خوشبخت هستم، یعنی از روزگاری که سپری می کنم راضی بوده و قطعا خیلی خوشبخت تر از ده یا بیست سال پیش هستم. اما شاید تا ده سال آینده، خوشبختی کمتر یا بیشتر شود. هدف از ادامه زندگی بیش از پیش خوشبخت بودن است، به اندازه ای که زندگی به ما اجازه می دهد.

محققانی که پارامترهای متفاوت آسایش و رفاه ذهنی را تحلیل کرده اند، دریافته اند که نزد هر فرد نوعی “نقطه ثابت” خوشبختی وجود دارد که به شخصیت او مرتبط است. هر فرد به شکل طبیعی قابلیت خوشبخت بودن را دارد. هرگاه فرد با موقعیت دردناکی همچون بیماری، شکست شغلی یا عاطفی مواجه می شود، خود را زیر نقطه ثابت می یابد، اما هنگامی که تجربه مثبتی را مثل ازدواج یا ترفیع پشت سر می گذارد، بالاتر از نقطه ثابت خوشبختی قرار می گیرد. با این وجود همیشه تقریبا در همان نقطه ثابت قرار خواهد داشت. برخی مطالعات حتی نشان داده اند که اکثر افرادی که در بخت آزمایی برنده می شوند، بالاترین نقطه خوشبختی را به مدت چند ماه تجربه می کنند و کم کم به سطح پایین تری از رفاه و آسایش برمی گردند.